Skuteczność kompresjoterapii w dużej mierze zależy od właściwego doboru stopnia kompresji, czyli klasy ucisku wyrażonej w mmHg. Podane poniżej zakresy odpowiadają europejskiej klasyfikacji RAL stosowanej w medycznych wyrobach uciskowych, w tym produktach JOBST. Wyróżnia się cztery podstawowe poziomy:
- klasa I (ok. 15–21 mmHg) — stosowana głównie w profilaktyce oraz przy łagodnych dolegliwościach,
- klasa II (ok. 23–32 mmHg) — najczęściej wybierana przy objawach niewydolności żylnej i po zabiegach,
- klasa III (34–46 mmHg) — przeznaczona w przypadku zaawansowanych chorób żylnych lub obrzęku limfatycznego,
- klasa IV (>40 mmHg) — stosowana wyłącznie pod ścisłą kontrolą specjalisty.
Aby prawidłowo dobrać wyrób uciskowy, konieczne jest wykonanie dokładnych pomiarów. Najlepiej zrobić je rano, zanim pojawi się obrzęk, mierząc obwód kostki, obwód łydki oraz długość nogi zgodnie z instrukcją producenta. Pomocne mogą być także dostępne filmy instruktażowe przedstawiające sposób wykonywania pomiarów — szczególnie dla wyrobów okrągłodzianych.
Wyroby kompresyjne warto zakładać rano, na suchą skórę, dbając o równomierne ułożenie materiału i unikając zagnieceń, które mogłyby zaburzać przepływ krwi. W przypadku produktów o silniejszej kompresji pomocne mogą być rękawice antypoślizgowe lub specjalne przyrządy ułatwiające zakładanie. Odzież uciskową nosi się przez większość dnia, a zdejmuje na noc — chyba że lekarz zaleci inaczej.
Do najczęstszych błędów należą: wybór nieodpowiedniego rozmiaru, zakładanie wyrobu na już obrzękniętą kończynę, zwijanie materiału oraz stosowanie zużytych produktów, które straciły właściwy poziom ucisku. Zbyt mocna kompresja może prowadzić do dyskomfortu, a nawet pogorszyć objawy. Jeżeli pojawi się ból, drętwienie, zmiana koloru skóry lub narastający obrzęk, należy przerwać stosowanie i skonsultować się z lekarzem — to sygnał, że wyrób nie został dobrze dobrany lub wymaga korekty w dalszym leczeniu.