Terapia uciskowa w przypadku lipodemii

Terapia uciskowa polega na noszeniu specjalistycznej odzieży uciskowej, dopasowanej do kształtu i rozmiaru kończyny. W przypadku lipodemii – w przeciwieństwie do obrzęku limfatycznego – nie dochodzi do nagromadzenia płynu w tkankach, lecz do bolesnego rozrostu tkanki tłuszczowej. Dlatego terapia uciskowa w lipodemii ma odmienny cel niż w leczeniu obrzęku. 

Główne cele terapii uciskowej w lipodemii: 

• Łagodzenie bólu i dyskomfortu – poprzez zmniejszenie ucisku na zakończenia nerwowe i ograniczenie stanu zapalnego; 
• Wsparcie struktur tkanek kończyn – stabilizacja i odciążenie tkanek miękkich; 
• Poprawa mobilności – dzięki ograniczeniu ocierania się fałdów skórnych o siebie. 

Ważne jest, aby mieć świadomość, że terapia uciskowa nie zmienia rozmiaru ani kształtu kończyny, ale może znacząco poprawić komfort życia. 

Terapia uciskowa w połączeniu z ćwiczeniami jest jeszcze bardziej skuteczna, ponieważ ćwiczenia mają również działanie przeciwzapalne. W przypadku lipodemii szczególnie korzystna jest aktywność fizyczna w wodzie, taka jak pływanie lub aqua aerobic.

W leczeniu lipodemii najczęściej zaleca się stosowanie odzieży uciskowej wykonanej z dzianiny płaskodzianej. Tego typu wyroby są bardziej trwałe, lepiej dopasowują się do nieregularnych kształtów kończyn i zapewniają stabilny poziom ucisku. Płaskodziana odzież jest również wygodniejsza i skuteczniejsza w codziennym użytkowaniu, szczególnie w przypadku znacznych różnic w obwodach kończyn – co jest typowe dla lipodemii. 

W zależności od lokalizacji i zaawansowania choroby stosuje się różne typy odzieży uciskowej, takie jak pończochy, legginsy, czy rękawy. Dobór konkretnego rodzaju zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta, kształtu ciała oraz zakresu objawów. 

Klasy ucisku (CCL – Compression Class Level): 

• CCL1 (najsłabszy ucisk): stosowany rzadziej, głównie profilaktycznie; 
• CCL2: najczęściej stosowany w leczeniu lipodemii – zapewnia skuteczne wsparcie przy umiarkowanych objawach; 
• CCL3: stosowany w bardziej zaawansowanych przypadkach, szczególnie jeśli współistnieje obrzęk limfatyczny; 
• CCL4 (najsilniejszy ucisk): rzadko stosowany, głównie w leczeniu ciężkich postaci obrzęków. 

Dobór klasy ucisku zależy od: 

• stopnia zaawansowania lipodemii, 
• obecności dodatkowego obrzęku, 
• tolerancji pacjenta na ucisk, 
• ogólnego stanu zdrowia i aktywności fizycznej. 

Bandaże uciskowe zwykle nie są stosowane u pacjentów z samą lipodemią. Jednak w zależności od nasilenia objawów lub towarzyszącego obrzęku limfatycznego, korzystne może być stosowanie innych rodzajów wyrobów uciskowych lub nawet bandaży. 

Więcej informacji na temat różnych rodzajów kompresji można znaleźć tutaj. 

• ból lub silny dyskomfort, 
• zmiana koloru kończyny (zblednięcie, zasinienie, zaczerwienienie), 
• mrowienie lub drętwienie palców rąk bądź stóp. 

1. Porusz kończyną – może to złagodzić ucisk. 
2. Jeśli objawy nie ustępują, zdejmij odzież uciskową. 
3. Jeżeli dolegliwości utrzymują się, skontaktuj się z lekarzem.